ရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႔လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ျခင္း
လူ႔ေလာကမွာ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ျခင္းဟာ လူတေယာက္နဲ႔တေယာက္ အေရးႀကီးတဲ့ အသိ အမွတ္ျပဳမႈ အမွတ္သေကၤတ တခုုျဖစ္ပါတယ္။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မိတ္ဆက္တဲ့ ေနရာမွာ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ ၾကတယ္။ ဂုုဏ္ျပဳပြဲေတြမွာ ဂုုဏ္ယူတဲ့အေနနဲ႔ လက္ဆြဲႏႈတ္ ဆက္ၾကတယ္။ အားကစားပြဲေတြမွာလဲ ရွဳံး သူကႏုုိင္သူကုုိ၊ ဒါမွမဟုုတ္ႏုုိင္သူက ရွဳံးသူကုုိ အျပန္အလွန္ ေလးစားအသိအမွတ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ႏႈတ္ ဆက္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလုုိႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါမွာ တေယာက္ကလက္ကမ္းေပးရင္ တျခားတေယာက္ကလဲ အလုုိလုုိ လက္ ကမ္းႏွင့္ၿပီးသား ျဖစ္ရပါမယ္။ ဒါမွ ယဥ္ေက်းတယ္လုုိ႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ လက္ကမ္းေပးလာတာကုုိ လက္ကမ္းျခင္းနဲ႔မတုုံ႔ျပန္ရင္ အေတာ္ရုုိင္းတဲ့လူပဲလုုိ႔ သတ္မွတ္ပါ တယ္။ လက္ကမ္းလာတဲ့လူကုုိ မေက်နပ္ဘူးဆုုိတဲ့သေဘာေပါ့။ ဒါမ်ဳိးေတြကုုိ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ အားကစားစိတ္ဓာတ္မရွိတဲ့ တခ်ဳိ႔ရွဳံးနိမ့္သူေတြ ျပဳမူတတ္ၾကတာကုုိ ေတြ႔ရ တတ္ပါတယ္။ ရုုပ္ရွင္ေတြမွာေတာ့ အမ်ားႀကီးေပါ့။
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္တဲ့ယဥ္ေက်းမႈဟာ အေနာက္တုုိင္းထုုံးစံျဖစ္ေပမယ့္ တကမၻာလုုံးကုုိ ျပန္႔ႏွံ႔ေနျပီး ျမန္မာႏုုိင္ငံမွာလည္း အစုုိးရအရာရွိေတြကအစ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေနၾကတာ ကုုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါအေနာက္တုုိင္းယဥ္ေက်းမႈကုုိ ျမန္မာေတြကေမြးစားလုုိက္တာလုုိ႔ ဆုုိႏုုိင္ပါတယ္။
လူလူခ်င္းလက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္တာ အျမင္မဆန္းေပမယ့္ လူန႔ဲရဟန္းေတာ္ေတြ လက္ဆြဲ ႏႈတ္ဆက္တာ ကေတာ့ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ့ အျမင္မွာ ဆန္းၾကယ္ေနၿပီး မသင့္ေတာ္ဘူးလုုိ႔လဲ အားလုုံးကယူဆေန ၾကပါတယ္။ ႏုုိင္ငံျခားမွာ သာသနာျပဳေနၾကတဲ့ ဗုုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားအဖုုိ႔ အေတာ္သတိထား ရပါတယ္။
ဟုုိတုုန္းက ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား ႏုုိင္ငံျခားသုုိ႔မၾကြခင္ ကမၻာေအးကုုန္းေျမမွာရွိတဲ့ ႏုုိင္ငံေတာ္သံဃာ့ မဟာနာယက ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားထံမွာ ၾသ၀ါဒခံယူရပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူတုုိ႔ခ်မွတ္ထားတဲ့ စည္းကမ္း မ်ားထဲမွာ ႏုုိင္ငံျခားမွာ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ျခင္းမျပဳရဘူးဆုုိတာ တခုုပါတယ္။ ဒီစည္းကမ္းခ်က္ေတြကိုု လုုိက္နာပါမယ္ဆုုိတဲ့အေၾကာင္း ကတိ၀န္ခံလက္မွတ္ေရးထုုိးထားရပါတယ္။
ခက္တာက ႏုုိင္ငံျခားသားေတြအေနနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ဘုုိ႔အတြက္ လက္ကမ္းေပးလုုိက္တာကုုိ ျပန္ျပီးေတာ့ လက္ကမ္းမေပးရင္ ေစာေစာကေျပာသလုုိ သူတုုိ႔အျမင္မွာ အေတာ္ရုုိင္းပါ တယ္။ ယဥ္ေက်းမႈမသိတဲ့ လူအျဖစ္ ျမင္သြားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလုုိအေျပာခံရတာကုုိ ကုုိယ္တုုိင္လဲႀကံဳဖူးပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ သူလဲေအာင့္သက္သက္ျဖစ္ ကုုိယ္ကလဲပုုထုုဇဥ္ သဘာ၀ ရုုိင္းတယ္လုုိ႔အေျပာခံရတဲ့အတြက္ စိတ္မေနာ ေဒါသထြက္ရတာေပါ့။ တခါ တေလက်ေတာ့လဲ အတူပါသြားတဲ့ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ ဒကာတေယာက္ ေယာက္က ၾကားက ရွင္းျပေပးရပါတယ္။ အဲဒီအခါ တခ်ဳိ႔က တအံ့တၾသနဲ႔ ေရွ ့မွာေတာ့ အုုိေကပါဆုုိျပီး
ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္နဲ႔ နားလည္သလုုိ လက္ခံၾကေပမယ့္ ကြယ္ရာမွာေတာ့ ေ၀ဖန္တတ္ၾကပါတယ္။
ဒီေတာ့ရဟန္းေတာ္မ်ား လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ျခင္းမျပဳသင့္ဘူးလုုိ႔ ထင္ရတဲ့အေၾကာင္းကုုိ ဆန္းစစ္ၾကရ
ေအာင္ပါ။ ဗုုဒၶဘာသာေတြရဲ့အျမင္မွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ လူ၀တ္ေၾကာင္ ေတြထက္ ကုုိယ္က်င့္သိကၡာ ျမင့္မားတဲ့အတြက္ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြက ရဟန္းေတာ္ေတြကိုု ႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါ လက္အုုပ္ခ်ီလ်က္သာ ႏႈတ္ဆက္သင့္တယ္လုုိ႔ ယူဆထားတာက အေျခခံအေၾကာင္းပါ။ ဒီအခ်က္ကုုိ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအေန နဲ႔ ျပႆနာမရွိပါ။ အားလုုံး လက္ခံၾကပါတယ္။ သုုိ႔ေပမယ့္ ဘာသာျခားေတြအတြက္ကေတာ့ ရဟန္းလဲ လူ၊ လူလဲ ရဟန္းပဲလုုိ႔ စိတ္ထဲခံယူထားၾကတာပါ။ ျပီးေတာ့ သူတုုိ႔ရဲ့ ခရစ္ယာန္ဘုုန္းႀကီးေတြကုုိ ႏႈတ္ ဆက္တာမွာလဲ သူတုုိ႔ယဥ္ေက်းမႈအတုုိင္း လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾကတာပါပဲ။ ဆုုိေတာ့ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ ရဟန္းေတာ္ေတြကုုိလဲပဲ တကမၻာလုုံးကလက္ခံအသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ျခင္းမ်ဳိးနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္တာကုုိ ငါတုုိ႔ေတြက လက္ျပန္ကမ္းမေပးေတာ့ ရုုိင္းတယ္လုုိ႔ ထင္ၾကၿပီေပါ့။
ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းတခုုကေတာ့ ၀ိနည္းေတာ္မွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ မာတုုဂါမ လက္ကုုိမကုုိင္ အပ္ဘူးလုုိ႔ ပညတ္ခ်က္ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ လူ၀တ္ေၾကာင္ေယာက်ာ္း ေတြကုုိေတာင္ လက္ဆြဲႏႈတ္ ဆက္ရင္ မ်က္လုုံးထဲကန္႔လန္႔ျဖစ္ေနတဲ့ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အဖုုိ႔ မာတုုဂါမတေယာက္ကုုိ လက္ဆဲြႏႈတ္ ဆက္တာမ်ဳိးလုုပ္ရင္ ပုုိဆုုိးေတာ့တာေပါ့။ ဗုုဒၶ ဘာသာ၀င္မဟုုတ္တဲ့ ႏုုိင္ငံျခားသား မာတုုဂါမ တေယာက္က ႏႈတ္ဆက္ဖုုိ႔လက္ကမ္းလာတာကုုိ ျပန္ျပီးေတာ့လက္ကမ္းမေပးျပန္ရင္လဲ အေပၚမွာဆုုိ ထားသလုုိ ရဟန္းေတြ ရုုိင္းျပန္ ျပီေပါ့။
ဒီေတာ့ ၀ိနည္းသိကၡာပုုဒ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေျပာၾကရေအာင္ပါ။ ၀ိနည္းေတာ္ထဲမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ား မာတုုဂါမကုုိ မတုုိ႔မထိရဘူးလုုိ႔ ပညတ္ခ်က္ရွိတယ္ဆုုိတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါက လူဒါယကာေတြ သိထားတဲ့အၾကမ္းဖ်ဥ္း သေဘာတရားမွ်သာပါ။ ဒီသိကၡာပုုဒ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူဒါယကာေတြ မသိထားတဲ့အခ်က္ေတြရွိပါေသးတယ္။ အဲဒါကဘာလဲဆုုိေတာ့ မာတုုဂါမကုုိတုုိ႔ထိတဲ့ ရဟန္းေတာ္ရဲ့ ထားရွိရမယ့္စိတ္ေနစိတ္ထားပါပဲ။ တပ္မက္တဲ့စိတ္နဲ႔ တုုိ႔ထိမွ အာပတ္သင့္တာပါ။ အသက္အရြယ္ကုုိ လုုိက္ျပီး “ေဂဟႆိတေပမ“ လုုိ႔ေခၚတဲ့မိခင္လုုိ ႏွမလုုိစိတ္ထားမ်ဳိးနဲ႔ကုုိင္ရင္ အာပတ္မသင့္ပါဘူး။ ႏုုိင္ငံျခားေရာက္ ဗုုဒၶဘာသာ ဒကာဒကာမေတြအေနနဲ႔ ဒါကုုိလဲ သိထားသင့္ပါတယ္။ တဏွာရာဂ တပ္မက္စိတ္နဲ႔ တုုိ႔ထိကုုိင္တြယ္တယ္ဆုုိရင္ေတာ့ တစိမ္းမိန္းမေတြကုုိမေျပာနဲ႔ မိခင္နဲ႔ ႏွမေတြကုုိလဲ မကုုိင္မထိေကာင္းပါဘူး။ မိန္းမ ေတြကုုိမေျပာနဲ႔၊ ေယာက်ာ္းေတြကုုိေတာင္ တဏွာရာဂတပ္မက္တဲ့ စိတ္နဲ႔ မတုုိ႔ထိအပ္ ပါဘူး။
သံဃာ့မဟာနာယကဆရာေတာ္ႀကီးေတြ စည္းကမ္းခ်က္ထုုတ္ထားတာက သူတုုိ႔ကေရွးရုုိးစြဲ conservative အျမင္နဲ႔ အဲဒီစည္းကမ္းထုုတ္ထားၾကတာပါ။ အခုုအဲဒီစည္းကမ္းခ်က္ ရွိမရွိေတာ့ မသိေတာ့ပါ။ ေရွးရုုိးစြဲဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကေတာ့ အဂၤလိပ္စာေလ့လာတာကုုိေတာင္မွ အျပစ္လုုိ႔ သတ္မွတ္ၾကတာပါ။ အခုုေနာက္ပုုိင္း ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားလဲ ႏုုိင္ငံျခားကုုိၾကြလာတဲ့ အေတြ႔အႀကဳံေတြ ရွိလာေတာ့ သူတုုိ႔လည္း နားလည္လာၾကပါၿပီ။
သူမ်ားတုုိင္းျပည္မွာ ရုုိင္းတယ္လုုိ႔အေျပာခံရရင္ ကုုိယ့္ရဲ့သာသနာျပဳလုုပ္ငန္း ဘယ္လုုိမွ ေအာင္ျမင္မွာ မဟုုတ္ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ မိမိတုုိ႔ရဲ့ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ ရဟန္းေတာ္ေတြ ရုုိင္း တယ္လုုိ႔အေျပာမခံရေအာင္ ႏႈတ္ဆက္ဘုုိ႔ လက္ကမ္းလာတဲ့ ဘာသာျခားႏုုိင္ငံျခားသား ေတြကုုိ မိန္းမကုုိျဖစ္ေစ၊ ေယာ က်ာ္းကုုိျဖစ္ ေစ လက္ျပန္ကမ္းႏႈတ္ဆက္ ေပးတဲ့ရဟန္းေတာ္မ်ားကုုိ ျမင္မိေတြ႔မိတဲ့အခါ နားလည္ေပးၾကဖုုိ႔ပါ။
No comments:
Post a Comment